เด็กวันนี้คือผู้ใหญ่ในวันหน้า

" เด็กเด็กเหมือนผ้าขาว
ผู้ใหญ่เราเปรียบเช่นสี
แต่งแต้มให้พอดี
ผ้าขาวนี้สีงดงาม "


เด็กเด็กหรือ คือผ้าเปื้อน หลายหลากสี
มีธุลี ฝุ่นจับ ซึมซับไว้
กิเลสหุ้ม ผูกมัด รึงรัดใจ
ทั้งผลักใส ฉุดดึงเปลี่ยน เวียนเกิดตาย

เป็นผ้าขาว เมื่อคราวบ่ม อบรมเด็ก
ตั้งแต่เล็ก ขยำฟอก สีลอกหาย
กิเลสหุ้ม มัดผูก ถูกทำลาย
เด็กทั้งหลาย เป็นผ้าขาว คราวฝึกตน

แท้ที่จริง โลกียะ คือผ้าเปื้อน
เด็กก็เหมือน ผู้ใหญ่ ไร้ฝึกฝน
เปื้อนเหมือนกัน ธุลีติต หุ้มจิตตน
ปุถุชน เสมอเหมือน เปื้อนธุลี

เด็กผู้ใหญ่ ชายหญิง แท้จริงเปื้อน
กิเลสเกลื่อน เปื้อนจิต ติดเป็นสี
โลภโกรธหลง ย้อมจิต ติดราคี
จึงไม่มี เด็กผ้าขาว ตามเล่าลือ

เป็นผ้าขาว ไร้ธุลี นี่ต้องซัก
ขยำหนักหนัก ฟอกน้ำยา มาหลายมื้อ
ธุลีลอก ออกหมดจด ขาวสดคือ
คนย่อมถือ ตากย้อม น้อมใช้งาน

เป็นจิตขาว วาวใส ได้เพราะขัด
เพราะกำจัด โลภโกรธหลง ปลงสังขาร
ใช้มรรคแปด ขัดจิตย่อง ผ่องตระการ
ข้ามสังสาร สู่วิมุติ หลุดพ้นกรรม

ขอบัณฑิต ผู้อ่าน ทั้งหญิงชาย
สุขใจกาย กุศลชุบ อุปถัมภ์
จงบรรลุ มัคคผล ดลพ้นกรรม
โลกุตตระธรรม เจริญยิ่ง ยิ่งยิ่งเทอญ ฯลฯ


เจริญในธรรมเจ้าครับ!!

(ปิดเสียง!คลิ๊กด้านบนภาพครับ)